Wykład o Piśmie Świętym i obrazach raju w religiach p. dr Tomasza Dekerta

    Spotkanie zaczęło się od tego że pan Dekert krótko się wszystkim przedstawił. Następnie przybliżył nam krótko historią Bibli. Stary testament zaczął powstawać w XIII w p.n.e ,natomiast nowy w I w n.e. Języki Starego Testamentu to: hebrajski,aramejski i grecki, za to w Nowym występuje tylko grecki. Potem wykładowca zajął się językiem hebrajskim w tradycji żydowskiej .Język hebrajski jest językiem starożytnego Izraela, językiem Biblii. Należy do jednej grup języków semickich, do których zalicza się między innymi język arabski, aramejski, syryjski i etiopski. Przechodził następujące etapy rozwoju: język biblijny lub klasyczny (Stary Testament), pobiblijny, nowohebrajski język religijny i literacki, od XIX wieku język hebrajski współczesny; obecnie język urzędowy państwa Izrael. Później moglismy posłuchać fragmentu dekalogu w tym własnie języku. W dalszej kolejnosci pan Tomasz wspomniał o alfabecie hebrajskim. Alfabet hebrajski składa się z 22 liter. Nie rozróżnia się liter wielkich i małych.Wszystkie litery w alfabecie hebrajskim są spółgłoskami. Cztery z nich mogą jednak występować w roli samogłosek. Na koniec poznalismy kilka ciekawostek dotyczących języka izraelskiego. Spotkanie na sali gimnastycznej zakończyliśmy podziękowaniami dla naszego goscia. Uczniowie stwierdzili,że to była bardzo ciekawa i niecodzienna lekcja. Uczestnicy projektu udali się wraz z panem Dekertem oraz ks Markiem Czerwińskim do sali nr 18 na indywidualne spotkanie. Dotyczyło ono różnic w pojęciu raju między religiami wschodu a religiami księgi. Poznaliśmy dwa podstawowe aspekty różniące te religie. Pierwszym są dwa modele przeżywania i doświadczania czasu.Drugi aspekt to doświadczenie i opis zła. Nasz gosć skupił się na przedstawieniu nam pojęcia czasu cyklicznego i linearnego. Czas cykliczny polega na tym, że jest postrzegany jako wciąż powracający cyklami zdarzeń na takiej zasadzie, jak pory roku. Powszechnie uważa się, że czas zatacza koła, powracając rytmem pór roku i pojawiających się i odchodzących kolejnych pokoleń. Przełomowe znaczenie w pojawieniu się linearnego odczucia czasu miał judaizm, który jako pierwszy system światopoglądowy nie opisywał świata jako cyklicznego, a zaczął to robić jako zmierzający do pewnych zdarzeń w przyszłości (nadejście mesjasza).Następnym przełomem było chrześcijaństwo, które ostatecznie wyprostowało czas w cywilizacji Zachodu, dzieląc go na ten przed przyjściem Jezusa Chrystusa i po nim, a także wyznaczając pewne zdarzenia docelowe: Sąd Ostateczny. Pierwszy czas przypisujemy religiom politeistycznym: hinduizm, buddyzm itd , natomiast drugi czas religiom monoteistycznym : chrzescijaństwo, judaizm i islam.Na samym końcu wykładowca zajął się obrazem raju w poszczególnych religiach. W religiach wschodu istnieje wiele rajów,są to miejsca poddane cyklowi czasu. W religiach księgi raj jest miejscem, gdzie przebywają zbawieni,którzy osiągną pełnię szczęścia poprzez oglądanie Boga oraz brak cierpienia ."Magię łąki nie tworzy jeden kwiat ale cała roślinność połączona zgodą w cudow­nym pięknie wzrastania.Warto tą zgodę przelać na ludzką łąkę by w wzajemnej akceptacji swoich wad i różnic rozwijać się obok siebie jak piękne kwiaty w ziemskiej wędrówce ku radości.