Działamy

Tym, co bez wątpienia łączy wszystkich ludzi, jest celebrowanie chwil radosnych, pełnych miłości i życzliwości, które wywołują uśmiech na naszej twarzy.

Prezentujemy zwyczaje towarzyszące Parom Młodym na całym świecie.

 

W życiu każdego człowieka występują szczęśliwe chwile zwane przełomowymi momentami. Jaki jest przełomowy moment dla Masajów? Prezentujemy...

Smutne chwile związane są z utratą ukochanego człowieka. Prezentujemy spojrzenie na śmierć z perspektywy różnych kultur.

Japonia: Bezpośrednio po śmierci bliskiego rodzina zwilża wodą jego usta. Następnie przykrywa białym papierem lub zamyka ołtarzyk, który znajduje się w prawie każdym japońskim domu. Chroni to przed złymi duchami. Pogrzeb zwykle przygotowywany jest przez najstarszego syna. Wszystkie otwory w ciele człowieka wypełnia się gazą lub watą. Zmarłych najczęściej ubiera się w kimona. Do trumny wkładane są sandały, białe kimono czy 6 monet na przewóz przez rzekę Sanzu, która jest granicą między krainą żywych a światem zmarłych. W pierwszym roku po śmierci bliskiego rodzina nie może otrzymać kartek z okazji Nowego Roku, sama również takich kartek nie wysyła.

Chiny: W Chinach kolorem żałobnym jest biały. Drzwi do domu zmarłego oznacza się białymi kartonami, a rodzina przywdziewa białe stroje. Pochówek jest niezwykle hałaśliwy-wystrzały sztucznych ogni, gra na skrzypcach, gongach czy bębnach. Ma to na celu wystraszyć złe duchy. Podczas wschodu nieboszczyk może po raz ostatni doznać ziemskich przyjemności, oglądając taniec pięknej, młodej dziewczyny ubranej w czerwono-białą suknię. Podczas pogrzebu zabijany jest bawół, którego ciało podzielone na 36 części rozdane zostaje gościom.

Islam: W Islamie rzadko przeprowadzane są sekcje zwłok-ludzie wierzą, że skoro Allah chciał czyjejś śmierci, nikt nie powinien wnikać w jej przyczynę. Uważa się również, że nieboszczyk powinien zostać pochowany nie później niż 24 godziny po śmierci, by jego dusza nie utknęła w ciele. Zazwyczaj pogrzeb odbywa się blisko miejsca zgonu. Rzadko doprowadza się do przewozu ciała do Ojczyzny, chyba że mowa o bogatszych rodzinach.

Weselimy się weselem. Przedstawiamy plakaty dotyczące wesel w różnych wyznaniach.

 

KULT ŚW. RITY

Święta Rita jest patronką trudnych spraw, chorych, rannych, problemów małżeńskich, osób poniżanych oraz matek. Urodziła się w 1381 r. w Roccaporena we Włoszech. Zmarła - 22 maja 1457 r. w miejscowości Cascia. Owa święta znana jest z niegojącej się blizny na czole, którą pozostawił kolec z korony cierniowej Jezusa konającego na krzyżu. Z rany bez przerwy sączyła się krew, co powodowało jej gnicie. Był to znak daru cierpienia, który ofiarował Ricie Bóg, czyniąc ją osobą bliską Panu. Kanonizacji Rity dokonał papież Leon XIII w 1900 r.

W ostatnich latach kult świętej rozrósł się w parafii pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego w Makowie Podhalańskim. Od 7 lat każdego 22 dnia miesiąca ma miejsce Msza pod wezwaniem świętej Rity. W sanktuarium znajduje się duża figura tej właśnie świętej, pod którą położona jest skrzynka, do której wierni mogą składać prośby modlitewne, które zostają odczytane podczas Mszy. Zainteresowanie składaniem modlitw jest tak wielkie, że księża zdecydowali się na podział w ich odczytywaniu. Część intencji prezentowana jest na początku Mszy, pozostałe - po błogosławieństwie. W makowskiej parafii święto to bardzo mocno kojarzy się z różami, które można kupić przed świątynią i ofiarować je pod figurą świętej Rity w intencji zapisanej na kartce i wrzuconej do skrzynki. Można także przekazać ją osobie, za którą się modlimy. Czas, kiedy odbywa się nabożeństwo, czyli 22 dzień miesiąca, związany jest z datą jej śmierci. Wartym wspomnienia faktem na temat świętej jest sposób jej pochówku, gdyż została ona złożona do szklanej trumny. Ciało Rity nie ulega rozkładowi i do dziś wygląda jakby zmarła wczoraj, a do jej zgonu doszło już ponad 550 lat temu. Święta Rita jest patronką spraw beznadziejnych, więc wielu ludzi śmiertelnie chorych lub w skrajnych życiowych sytuacjach prosi ją o pomoc dla siebie i bliskich, co przyczyniło się do rozprzestrzenienia kult świętej Rity w całej parafii.

WOTA

Wota – są to dary składane przez chrześcijan dla Kościoła w określonej intencji. Wota są dawane też w podzięce za jakiś konkretny cud. Takie dary to przedmioty wiążące się z wysłuchaną modlitwą lub prośbą o wysłuchanie.

Wota dzielą się na dziękczynne i błagalne. Dziękczynne składają osoby w podzięce za otrzymane łaski. Natomiast błagalne składają ludzie proszący o cud np. uzdrowienie.

W Kościele Przemienienia Pańskiego w Makowie Podhalańskim znajduje się wiele rodzajów wotów. Najwięcej z nich stanowią złote i srebrne serca. Są one podziękowaniem za Bożą opiekę i wyrażają głęboką miłość do Chrystusa. Drugą największą grupą są różańce, krzyże i naszyjniki. Stanowią również podziękowanie lub prośbę o uzdrowienie bądź opiekę. W Makowie jest też kilka kul ofiarowanych przez osoby, które odzyskały możliwość chodzenia.

NARODZINY W KULTURZE TAJSKIEJ

Niezapomniane chwile radości towarzyszą rodzicom, kiedy na świecie pojawia się owoc ich miłości.