BAR MICWA i BAT MICWA - dojrzałość w Judaizmie

Z okazji Dnia Judaizmu w Kościele Katolickim postanowiliśmy przyjrzeć się tej religii ale i kulturze. Większość z nas niedługo opuści mury naszej Szkoły. Czujemy się przez dojrzalsi, że za chwilę będziemy podejmować ważne decyzje. Dlatego zajęliśmy się tym zagadnieniem - DOROSŁOŚCIĄ.

Czym jest bar micwa ?

Bar micwa (syn przykazania) - jest to czas, w którym chłopca uznaje się za pełnoletniego wobec prawa żydowskiego. Obchodzi się to dzień po trzynastych urodzinach. Od tego momentu chłopiec bierze odpowiedzialność przed Bogiem za swoje czyny i jest zobowiązany wypełniać wszystkie przykazania halachy. Do momentu bar micwy
za postępowanie chłopca odpowiedzialni są rodzice. Po ukończeniu trzynastego roku życia młody mężczyzna ma prawo brać pełny udział
w uroczystościach religijnych, które odbywają się w synagodze, jest liczony do minjanu, a także ma obowiązek zakładania tefilin (są to dwa skórzane pudełka wykonane z jednego kawałka skóry koszernego zwierzęcia. Znajdują się w nich zwitki pergaminu z cytatami z Tory).

Bar micwa – funkcjonuje także jako określenie uroczystości przyjęcia chłopca w poczet pełnoprawnych członków żydowskiej wspólnoty wyznaniowej.

Czym jest bat micwa ?

Bat micwa (córka przykazania) - jest to czas, kiedy dziewczyna kończy 12 lat. Zyskuje ona wówczas wszystkie prawa i obowiązki osoby dorosłej. Od tego dnia zajmuje ona miejsce w społeczności żydowskiej. W żydowskich gminach reformowanych i konserwatywnych ceremonię odprawia się w synagodze. Wówczas dziewczynka odczytuje fragmenty Tory. W przypadku żydów ortodoksyjnych bat micwa najczęściej obchodzona jest w domu.

Pochodzenie uroczystości

Przyjęło się, że pierwsza udokumentowana uroczystość z okazji Bar Micwy opisana jest w Torze: „I dziecko (Icchak) urosło i zostało odzwyczajone i Abraham urządził wielką ucztę w tym dniu i Icchak został oduczony”. Według jednej z wielu opinii w Midraszu był to dzień
w którym Icchak skończył trzynaście lat; dzień w którym został „odzwyczajony” od swojej egoistycznej natury dziecięcej i w którym podjął się obowiązków dorosłego żyda. W literaturze żydowskiej ten wiersz jest często używany jako źródło uroczystości związanych
z przyjęciem micwot w wieku trzynastu lat. Zohar opisuje jak to w dniu Bar Micwy swojego syna, Rabin Szimon Bar Jochaj urządził ucztę tak huczną jak ślubna. Z badań wynika, że ucztowanie z okazji Bar Micwy zostało szeroko przyjęte w społeczności żydowskiej mniej więcej czterysta lat temu.

Obchodzenie uroczystości

W końcówce XIX wieku wprowadzono została ceremonia odpowiadająca obrzędowi bar micwa, lecz przeznaczona jest dla dziewcząt. Bat Micwa obchodzona jest po ukończeniu przez dziewczynkę 12 lat.
We współczesnych synagogach reformowanych, w pierwszą sobotę po urodzinach, dwunastolatka odczytuje fragment Tory w synagodze. Osoby wyznające judaizm ortodoksyjny urządzają najczęściej uroczystość dla dziewcząt, podczas której odczytują psalmy lub inne teksty religijne
(w judaizmie ortodoksyjnym przyjęto, iż kobiety nie powinny studiować Tory). Przyjęcie odbywa się w gronie rodziny i przyjaciół. Bat Micwa obchodzona jest zazwyczaj w pierwszy szabat po trzynastych urodzinach. Chłopiec zostaje wezwany do odczytania przypadającego
na ten tydzień fragmentu Tory podczas porannego nabożeństwa
w synagodze, a także do wygłoszenia przemyśleń do odczytanego tekstu. Następnie jego ojciec dziękuję Bogu za uwolnienie. Chłopiec od tego momentu zobowiązany jest przestrzegać przykazań.