Obrzędy pogrzebowe w prawosławiu

Wiemy już, jak wyglądają obrzędy ślubne w prawosławiu, więc przyszedł czas na zdobycie wiedzy o prawosławnych obrzędach pogrzebowych. 

W prawosławiu życie ziemskie jest niczym innym jak przygotowaniem do prawdziwego życia, które następuje po śmierci człowieka.  W tym kontekście śmierć rozumiana jest jako sen, przez który wierzący prawosławny wkracza w nowe życie. Specyficzny stosunek do ciała zmarłego i duszy znajduje odzwierciedlenie w tradycjach pogrzebowych prawosławnych.  Poniżej przedstawiamy główne cechy pochówku w prawosławiu.

 

 

Główne części reguły pogrzebowego kanonu prawosławnego:

 

Istnieje szereg zasad, które mówią o tym, jak należy umieścić ciało zmarłego w trumnie: oczy powinny być zamknięte, usta zamknięte, ręce skrzyżowane na krzyż i należy w nich umieścić ikonę lub krzyż.  Zanim ciało zostanie wyniesione z pokoju, zwyczajowo modli się za zmarłego.  Po zanurzeniu trumny w ziemi odczytuje się specjalną modlitwę, którą wykonuje duchowny, który następnie musi obsypać całun zmarłego ziemią, a dopiero potem trumnę można przykryć wieczkiem. Trumnę opuszczoną w ziemię kapłan posypuje popiołem, pszenicą i dopiero potem ziemią.  Pierwsze garście ziemi wrzucają do grobu najbliżsi, potem reszta żegna się ze zmarłym.

 

W prawosławiu są trzy dni upamiętnienia:

Kremacja jest sprzeczna z tradycją prawosławną.  Ciało powinno zostać zachowane ze względu na wiarę w jego Zmartwychwstanie.  Ciało nie jest po prostu zakopane, jest jak kiełek umieszczony w łonie ziemi, aby odrodzić się w przyszłości.  Przed wykonaniem kremacji zdecydowanie należy uzyskać błogosławieństwo (pozwolenie) od kapłana.

 

Liturgia pogrzebowa w prawosławnym odłamie chrześcijaństwa jest bardzo rozbudowana i bogata. Jej pierwszym i najbardziej rzucającym się w oczy elementem jest obecność aż pięciu różnych rodzajów pochówku ciała zmarłej osoby: osób świeckich, dzieci, zakonników, kapłanów oraz zmarłych w okresie Oktawy Wielkanocnej. Ciało traktowane jest zawsze z ogromnym szacunkiem.