Modlitwa do drzew

Skąd się wzięło święto drzew, skąd dawny kult i szacunek do przyrody?

W starożytności ludzie doceniali stare drzewa. Potężne okazy uważali wręcz za święte. Miłość do lasów przejawiała się w pieśniach, ludowych podaniach, codziennym życiu. Wierzono, że gaje jako miejsca święte dysponowały uzdrawiającymi siłami. Dawały one i przywracały życie. Święto drzew było znane wielu tradycjom. Japończycy do dziś obchodzą Hanami – święto Kwitnącej Wiśni. Żydzi mieli Tu Bi Szwat, które przetrwało pod postacią noworocznego zwyczaju sadzenia drzew; Celtowie znali Beltane a Słowianie Zielone Święto, Gaik-Maik i Nowe Latko. Wśród mieszkańców Europy pogański kult drzew zachował się pod postacią różnorodnych, w tym też religijnych zwyczajów.

 

Więcej można przeczytać tu:

 

Modlitwa jest jak drzewo.

Jak opisuje ks. M. Puzewicz, wielu ludzi dzisiaj nie modli się. A jeśli już, to z niechęcią lub z wewnętrznym przymusem i przekonaniem, że Bóg wymaga od nas słów.

„Bardzo wiele o modlitwie nauczyłem się od drzew i wiem, że modlitwa jest jak drzewo. Drzewo rośnie wzwyż, w górę, to jest pierwszy wymiar modlitwy. Drzewo, dalej, nieustannie wrasta w ziemię, rozkorzenia się. Tak jakby od wzrostu w górę nabierało mocy do wkorzeniania się. A trzeci wymiar modlitwy to rozgałęzienie, na podobieństwo drzew, rozpostarcie ramion na wszystkie strony, objęcie wszystkich. Zatem modlitwa to trzy proste rzeczy, pierwsza – spoglądanie wzwyż, ku Bogu. Druga, to jak najmocniejsze wrastanie w sprawy ziemi, w nasze zwykłe ludzkie dzieła, w działanie i sen, w czucie gruntu pod nogami. I trzecia, to radosne rozpostarcie ramion na wszystkich ludzi, z którymi idziemy przez życie, po to, aby ich przygarnąć.”

 

 

zdroweś drzewo

łaskiś pełne

wiatr z tobą

błogosławioneś ty

między roślinami

i błogosławion

owoc żywota

twojego

święte drzewo

Matki Ziemi

módl się za nami

niewiedzącymi

teraz i w godzinie

śmierci naszej

tlenu naszego powszedniego

daj nam dzisiaj

i nie wódź nas na powieszenie

ale nas zbaw

ode złego

Ego

…

wielkie drzewo

któreś runęło z jękiem

powalone przez wiatr

gdy zbutwieje twoje ciało

i zgniją ostatnie liście

rozpłyniesz się w żywej ciszy

zielonego nieba

i ucieszy twa naturalna śmierć

wszelkie leśne stworzenie

a w tym nabożnym spokoju

przejmujący szum

starej sosny:

- "od nagłego uderzenia siekiery

uchowaj nas Panie!"

…

Źródło: www.zb.eco.pl

 

Kozma Prazhsky w czeskiej kronice (XII w.) donosił, że Słowianie modlili się do drzew w świętych gajach. Podobną obserwację poczynił niemiecki kronikarz Helmgold (XII w.), który opisał życie i obyczaje Słowian Połabskich. Jedna z czci drzew wśród Słowian Wschodnich jest wymieniona w „Życiu Konstantyna z Muromu”, a Jan Chryzostom mówił o faktach istnienia specjalnych modlitw do drzew wśród ludu słowiańskiego. Ta praktyka jest dobrze znana nawet dzisiaj w chrześcijaństwie. Ludzie nie odrzucili swoich modlitewnych rytuałów z przeszłości.

 

Na zdjęciach: rosyjskie kobiety w pobliżu rzeki Sharshenga modlące się do drzew.

 

Źródło: ig culture_slavs, By Matea Vuković, Słowiańskie rytuały