Spotkanie dyskusyjne Wokół Natury – Nadzieja umiera ostatnia

Kolejne z naszych spotkań dyskusyjnych Wokół Natury dotyczyło refleksji nad filmem „Nadzieja umiera ostatnia.” 
Film, stanowiący niejako drugą część dokumentu „Można panikować”, był podróżą w głąb umysłów młodych aktywistek i aktywistów klimatycznych z sześciu regionów Polski: Mazowsza, Śląska, województwa łódzkiego, Opolszczyzny, Podlasia i Małopolski, działających na rzecz nagłośnienia problemu trwającej katastrofy klimatycznej. Największym wyzwaniem okazuje się próba dotarcia do polityków.

W dyskusji do filmu podeszliśmy bardzo empatycznie, ale też krytycznie. Niektórzy z nas należą do grupy aktywistów klimatycznych lub mają wśród przyjaciół działaczy ekologicznych. Są też tacy, którzy dystansują się od takich formalnych ugrupowań jak np. Młodzieżowy Strajk Klimatyczny. 
Dzielą nas poglądy polityczne, światopogląd, przekonania religijne, ale łączy zrozumienie dla istoty zagrożenia i potrzeby wspólnego działania dla ochrony wspólnego dobra – Ziemi.

„Coraz częściej odczuwam tzw. lęk klimatyczny i nie mam w sobie nadziei, że da się zatrzymać katastrofę klimatyczną. Ale ten film pokazał mi, że są młodzi ludzie, którzy mają tę nadzieję. Więc może jednak nie wszystko stracone? Może oni pokażą światu, że jeszcze mamy szansę?”
„W obronie matki natury powinniśmy stanąć wszyscy, bez względu na wiek zwłaszcza, że tak naprawdę to chodzi o ochronę nas samych. Ziemia i życie na niej przetrwa w jakiejś formie nawet znaczne zmiany klimatu. My nie przetrwamy tego jako ludzkość, ani nasza cywilizacja. Walczymy o siebie samych.”
„Mogę się mylić, ale agresywne działania, w absolutnie słusznej sprawie, zniechęcają. Przynoszą odwrotny skutek albo nie przynoszą żadnego.”
„Ograniczam użycie plastiku i rozmawiam z sąsiadami. Trochę ograniczyli zużycie torebek plastikowych. Sukces? Nie. Ale zawsze jakiś postęp. Sam świata nie zmienię. Ale jeśli mogę wpłynąć na świadomość i zachowanie kilkunastu osób, to już jest jakiś sukces.”

„Ten film uświadamia dobitnie, że wszyscy musimy się zmobilizować, bez względu na światopogląd, rasę, kulturę, bowiem „Muzułmanie, ateiści,  chrześcijanie, Żydzi – wszyscy dzielimy niebo z tą samą dziurą ozonową”.”

Niech nadzieja nie umiera.