Wspomnienie Wielkiego Polaka Św. Jana Pawła II

W miesiącu kwietniu w naszej szkole obchodziliśmy wspomnienie wielkiego Papieża Polaka św. Jana Pawła II z okazji 12 rocznicy śmierci. Jan Paweł II był człowiekiem niezwykle skromnym, otwartym na wielkość kultur, tradycji oraz religii. Był przyjacielem ludzi, pasjonatem gór i pieszych wędrówek oraz sługą bożym. Aby upamiętnić wspomnienie Jana Pawła II uczniowie przygotowali okolicznościową tablicę dekoracyjną.

„Wszyscy mamy powołanie do tego żeby żyć w Chrystusie,
żeby stać się dziećmi Bożymi.”

Nowi ludzie łowią, łowią nowych ludzi. Tak było od początku. Nowi ludzie, Apostołowie, łowili najpierw ryby, potem zostawili ryby i poszli szukać ludzi. I znajdowali ludzi, i doprowadzali ich do Chrystusa. I dziś też tak samo trzeba. I zawsze tak samo trzeba było. I trzeba będzie szukać ludzi, nowych ludzi i doprowadzać ich do Chrystusa, pokazywać, że On jest Prawdą, Drogą i Życiem. Że On otwiera nam pełne perspektywy człowieczeństwa w doczesności i poza doczesnością, w różnych wymiarach życia. Uczyć się Chrystusa i uczyć innych Chrystusa- to jest właśnie ten łów. Piękna bardzo przenośnia. I ta Barka jest ładna: śpiewają ją na całym świecie, w różnych językach. Słyszałem. Czasem przychodzą do mnie do kaplicy siostry albo klerycy, albo inni ludzie i śpiewają w różnych językach. To jest właśnie piosenka o ewangelizacji, o Ewangelii, o apostolstwie, o powołaniu. A wy, jakie macie powołanie? Ci, co tu siedzą na chodniku (mowa o klerykach franciszkańskich) mają powołanie; ale nie tylko oni. Ci, co tam dalej stoją, też mają powołanie, choć są w cywilu.
Wszyscy mamy powołanie do tego, żeby żyć w Chrystusie, czyli żeby stać się dziećmi Bożymi. To jest największe powołanie. To jest pułap ludzkich możliwości, a właściwie jest to ponad pułapem ludzkich możliwości. A poza tym własne, życiowe powołanie: ktoś będzie pianistą, ktoś inżynierem, ktoś nauczycielem... Różne są - mówi się - zawody, ale w końcu zawód też jest powołaniem, bo na nim się koncentruje uwaga i wysiłek naszego życia, ambicja naszego życia. Czy wolno być ambitnym? Zdrowo ambitnym, zdrową ambicją - tak, jak najbardziej. Tylko nie można być głupio ambitnym...

Spotkanie z młodzieżą przed budynkiem Kurii Metropolitalnej
Kraków, 22 VI 1983r.

Źródło: http://janpaweliiwielki.strefa.pl/index.html