Święto Patrona

"Poezja to wielka pani, której trzeba się całkowicie poświęcić: obawiam się, że nie byłem wobec niej zupełnie w porządku" 

– to słowa naszego Patrona. Karol Wojtyła porzucił wszak polonistykę na rzecz kapłaństwa.

 

16 października 2017  obchodzimy Święto Patrona - tego dnia wspominamy papieża Jana Pawła II, patrona naszych szkół Technikum nr 12 oraz  Branżowej Szkoły I Stopnia Nr 10.

 

Karol Wojtyła to poeta, aktor, dramaturg, pedagog, filozof, mistyk i pielgrzym. Człowiek wielu talentów. Oprócz innych uroczystości wybraliśmy w tym roku także przygodę z poezją Karola Wojtyły, czy raczej Andrzeja Jawienia. Interpretacja nasza dotyczyła „Pieśni o Bogu ukrytym”. Kapłaństwo i poezja wzajemnie się tu dopełniają.

 

Z „Pieśni o Bogu ukrytym” wybieramy jedynie fragment

Miłość mi wszystko wyjaśniła,

miłość wszystko rozwiązała –

dlatego uwielbiam tę Miłość,

gdziekolwiek by przebywała.

 

Poezja Karola Wojtyły to Pani, która wymaga wysiłku umysłowego i duchowego. Ale warto. Mimo tego, że Jan Paweł II jest nam bardzo bliski, to lektura wybranych jego wierszy jeszcze bardziej wskazuje na jego wielką odpowiedzialność  moralną za dzieje kultury  mającej fundamentalne wartości chrześcijańskie.

W trakcie obchodów Święta Patrona śpiewamy pieśni szczególnie ulubione przez Jana Pawła II, w tym „Barkę”. Ulubiona pieśń Ojca Świętego jest dowolnym tłumaczeniem z języka hiszpańskiego. Salezjanin ks. Szmidt już nie pamięta dokładnie, czy tekst powstał w 1974, czy w 1975 roku. Słowa "Barki" napisał zainspirowany pieśnią południowoamerykańską z hiszpańskim tekstem, którą do Polski przywiózł jeden z salezjanów. Tradycyjnie śpiewamy „Barkę” z piątą zwrotką  napisaną po śmierci Jana Pawła II za przyczyną biskupa Józefa Zawitkowskiego

 

O Panie, dalszy rejs odwołany

Bo sternika do Siebie wezwałeś

A nam brak siły,

Nadzieja zgasła.

Ref. O Chryste, przecież burze szaleją

Ratuj Barkę, bo bez ciebie zginiemy

Nie lękajcie się, a wypłyncie na głębię

Cała naprzód, nowy świta już dzień.