Spotkanie z polonistką Sylwią Biernat - Krawczyk

              W dniu 8 marca spotkaliśmy się z polonistką uczącą w naszej szkole, mgr Sylwią Biernat-Krawczyk.

Opowiadała nam ona o  wątkach religijnych, zawartych w książkach autorów zagranicznych jak i krajowych. Zarówno C.S. Lewis, J.R.R. Tolkien, jak i H. Sienkiewicz, S. Wyspiański byli bardzo religijni, a swoją wiarę przelali na strony swoich książek. Wiele fikcyjnych postaci jest podobnych do Jezusa, Świętych i osób znanych nam z Pisma Świętego. Niektóre sytuacje przypominają przypowieści, a wiara często przedstawiona jest w sposób bardzo symboliczny, tak że nie zauważmy podobieństwa między książką a Biblią. Pani Sylwia przeanalizowała nam z ogromną starannością motywy biblijne występujące w książce C.S.Lewis'a "Opowieści z Narnii". Dowiedzieliśmy się, że w utworze tym lew Aslan decyduje się na męczeńską śmierć za jednego z „synów Adama”. Zarówno poddanie się bez walki jak i zgolenie grzywy idealnie nawiązują do pozbawienia Jezusa szat i okazywania bierności wobec szydzących z niego żołnierzy. W bohaterkach – Łucji i Zuzannie można zauważać alegorię niewiast, opłakujących Jezusa, idącego na mękę dla zbawienia świata. Najstarszego z braci – Piotra możemy utożsamić ze Świętym Piotrem. Natomiast najmłodszy z rodzeństwa – Edmund symbolizować może Judasza, który zdradził Jezusa tak jak on swoje rodzeństwo. Możemy widzieć w nim także Adama, kuszonego przez Ewę – w tym wypadku przez Białą Czarownicę. Istotne znaczenie ma tutaj również liczba „synów Adama i córek Ewy”. Najprawdopodobniej odnosi się ona do czterech jeźdźców apokalipsy bądź do liczby czterech apostołów. Pani Sylwia przedstawiła też sylwetkę Henryka Sienkiewicza. Poeta ten w swoim dziele zatytułowanym „Potop” silnie nawiązuje do kultu Maryjnego.  Autor kreuje obraz Matki Boskiej poprzez ukazanie czci, jaką cieszy się ona wśród Polaków oraz poprzez opis cudów przez nią czynionych. Sienkiewicz pisze tak: „klasztor skrył się w chmurach tak, że Szwedzi nie zdołali go strzelać; Muller, dowódca szwedzki, nie mógł zbliżyć się do klasztoru”. Scena ta odnosi się do biblijnej sytuacji, opowiadającej o płonącym Babilonie. Natomiast sam przeor Kordecki został wystylizowany na biblijnego proroka. Kościół częstochowski zaś jest jak Arka a Polaków możemy utożsamić z narodem wybranym przez Boga. W kolejnej powieści Sienkiewicza noszącej tytuł „Quo vadis” słowa zaczerpnięte z Biblii stanowią motto utworu.  „Quo vadis Domine?” oznacza „Dokąd zmierzasz Panie?”. Jak dowiedzieliśmy się słowa te skierował w Nowym Testamencie Piotr do Jezusa. Nawiązując do wymowy powieści, można je odnieść do każdego z bohaterów, a także do całego świata. Sienkiewicz opisuje w tej powieści poszczególne etapy prześladowania wyznawców nauki Chrystusa jednocześnie przedstawiając pogańskich Rzymian jako okrutników i ślepców. Kolejnym poetą zaprezentowanym przez panią Sylwię, który wykorzystuje motywy biblijne był Bolesław Leśmian. Reinterpretował on „Treny” Jana Kochanowskiego pokazując to, co mogło wydarzyć się po śmierci Urszulki. Leśmian przedstawia Boga, który zachowuje się jak człowiek – ma ojcowskie odruchy, chce żeby zmarłe dziecko poczuło się tak, jakby było w domu. Wizja Boga, którą przedstawia nam poeta jest przesycona ciepłem. Słuchając opowieści pani Sylwii dowiedzieliśmy się, że do Biblii nawiązywał także włoski artysta Dante Alighieri – autor „Boskiej komedii”.  Poeta ten połączył w swojej książce eschatologię biblijną i mitologiczną. Pani Sylwia powiedziała nam, że utwór ten jest podzielony na trzy części: Piekło, Czyściec i Raj. Pojawia się w nim grzech i późniejsza kara za jego popełnienie. Istotna jak się okazało jest sama symbolika liczbowa. Cyfra „trzy”, która pojawia się w budowie dzieła symbolizuje Trójcę Świętą. Wprost z Biblii zostało zaczerpnięte również widzenie Piekła oraz Raju. Pani Sylwia zaznaczyła, że tematem tego dzieła jest podróż narratora po zaświatach. Na koniec mogliśmy posłuchać o powieści Michaiła Bułhakowa, noszącej tytuł „Mistrz i Małgorzata”. Poeta w bardzo niezwykły sposób przedstawia w książce Szatana oraz historię Jezusa z punktu widzenia Poncjusza Piłata. W opowieści Bułhakow przedstawia moment wydania wyroku na Jezusa, jego wykonanie oraz wydarzenia, które zdarzyły się bezpośrednio po śmierci Jeszui Ha- Nocri. Piłat dręczony ogromnymi wyrzutami sumienia nakazuje zamordować zdrajcę, przez którego zginął Chrystus – Judę z Kiriatu. Pani Sylwia uświadomiła nam, że książka ta nie jest kopią Ewangelii ale jedynie do niej nawiązuje. Imiona bohaterów tylko przypominają nam postaci z Pisma Świętego – np. Juda z Kiriatu ewangelicznie jest Judaszem Iskariotą. Niemniej jednak wymowa danych fragmentów jest podobna jak w Biblii.

              Dzięki temu spotkaniu zrozumieliśmy jak wielki wpływ ma wiara na nasze życie, pracę i twórczość.