Obrzędy wielkanocne u chrześcijan
Wielkanoc to najstarsze i najważniejsze ze świąt chrześcijańskich. Początkowo obchodzono ją w dniu żydowskiego święta Paschy. Wielkanoc należy do świąt ruchomych. Termin jej obchodów ustalono na soborze nicejskim w roku 325, kiedy to przyjęto, że przypada ono na pierwszą niedzielę po wiosennej pełni księżyca, ale nie wcześniej niż 25 marca i nie później niż25 kwietnia. Jeżeli pierwsza wiosenna pełnia przypada w niedzielę, to Wielkanoc przypada na następną.
Obchody Świąt Wielkiej Nocy zajmują kilka dni.
W kościele katolickim w Wielki Czwartek wspominana jest Ostatnia Wieczerza, podczas której Jezus umył Apostołom nogi. Wielki Piątek przeznaczony jest na cicha modlitwę, rozważania i czuwanie. Jedyną formą wspólnej modlitwy jest liturgia godzin, wieczorem odbywa się Nabożeństwo Męki Pańskiej. Potem wierni oddają cześć Krzyżowi i rozpoczyna się czuwanie przy symbolicznym grobie Jezusa. Kończy się ono w Wielką Sobotę przed zachodem słońca, bo według biblijnego czasu po zmroku zaczyna się już nowy dzień, czyli Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego. Wielka Sobota to dzień święcenia pokarmów, zaś w poranek Niedzieli Wielkanocnej odbywa się uroczysta msza tzw. Rezurekcja oraz procesja z Najświętszym sakramentem. Poniedziałek Wielkanocny to dzień poświęcony spotkaniom rodzinnym, którym towarzyszy polewanie wodą, czyli śmigus-dyngus.
W kościele prawosławnym w Wielki Piątek w godzinach porannych odprawiane są Godziny Królewskie, podczas których czyta się Ewangelie opisujące mękę Pańską. O godzinie 16 wierni ubrani w ciemne stroje biorą udział w Wieczerni oraz Jutrzni Wielkiej Soboty. Odczytane zostaje proroctwo Izajasza i Ewangelie. Później następuje symboliczne zdjęcie Chrystusa z krzyża i złożenie do grobu. Kapłan wynosi zza ołtarza na środek cerkwi święty całun, zwany płaszczenicą, czyli ikonę namalowaną na płótnie. Procesja wiernych z całunem symbolizuje pogrzeb Chrystusa. Na zakończenie wierni całują płaszczenicę. Zostaje ona wniesiona do cerkwi i pozostaje na jej środku do następnego dnia.
W kościołach protestanckich w Wielki Piątek wierni spotykają się na porannym lub wieczorny nabożeństwie z sakramentem Wieczerzy Pańskiej. Jest to dzień refleksji i zadumy. Podczas zwiastowania Słowa Bożego wierni przypominają sobie, co dla nich uczynił Chrystus umierając na krzyżu. Nie jest to jednak dzień żałoby, Chrystus bowiem zmartwychwstał.
Uczniowie gimnazjum, biorący udział w projekcie Młody Asyż, z okazji zbliżających się świąt przygotowali spotkanie, na które zaprosili władze gminy, nauczycieli, rodziców i społeczność uczniowską. Historia świąt Wielkanocnych ich znaczenie dla wierzących oraz tradycje z nimi związane były motywami przewodnimi programu artystycznego, który zaprezentowali zgromadzonym. Na zakończenie złożyli wszystkim tradycyjne świąteczne życzenia:
Radosnych Świąt Wielkanocnych ,
Wypełnionych nadzieją budzącej się do życia wiosny.
Pogody w sercu i radości płynącej
Ze Zmartwychwstania Pańskiego
Oraz smacznego święconego w gronie najbliższych….
Wesołego Alleluja!