Synagoga

Synagoga, bożnica, bóżnica (z stgr. συναγωγή synagoge - zgromadzenie, miejsce zebrań) – żydowski dom modlitwy. Słowo synagoga oznacza obiekt, który jest  miejscem spotkań w celu odprawiania obrzędów religijnych. Wiele znaczeń tego słowa wynika z wielu funkcji, które pełni np. miejsce studiowania Tory.

Synagogi w dawnej Polsce mieściły różne urzędy gminne: kancelarię, archiwum, pomieszczenia sądów rabinackich, skarbiec, a nawet koszerną stołówkę i schronisko z noclegownią. W synagodze nie składa się ofiar. Nie jest ona również świątynią w pojęciu chrześcijańskim.

W judaizmie jedyną i prawdziwą świątynią, w której służbę ofiarniczą sprawowali kapłani, była Świątynia Jerozolimska, zburzona przez Rzymian w 70 roku n.e.

Synagoga jest przede wszystkim miejscem modlitwy, która odbywa się w niej z okazji szabatu lub innych świąt żydowskich.

Najważniejszym elementem synagogi są zwoje Tory - pergamin z zapisanymi pierwszymi pięcioma księgami Biblii. Tora przechowywana jest w "świętej skrzyni" , wbudowanej we wschodnią ścianę synagogi, zwróconą ku Jerozolimie i miejscu Świątyni Jerozolimskiej. W krajach na wschód od Jerozolimy znajduje się po stronie zachodniej. Nad nią znajduje się Wieczne Światło. Często obok  spotyka się w synagodze menorę, siedmioramienny świecznik, na pamiątkę świecznika w Świątyni.

Centralnym miejscem synagogi jest bima – podium lub podwyższenie,na którym znajduje się pulpit służący do czytania Tory. W niektórych synagogach wydzielono także niższy pulpit dla lektora, zwany amud.

Źródło https://pl.wikipedia.org/wiki/Synagoga